Back in the USA
Door: Jeffrey Kregel
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey
25 Mei 2013 | Verenigde Staten, Orlando
Hallo iedereen,
Nou daar is die dan, de eerste blog vanuit de Verenigde Staten. In dit verslag lees je hoe de heenreis ging en mijn eerste dagen terug op Amerikaanse bodem in het zomerse Orlando. Zoals meeste wel van me gewend zijn schrijf ik nogal “uitgebreide” verslagen, ik probeer het zo kort mogelijk te houden. Maar de aan de heenreis kon ik niks inperken, sinds er zoveel is gebeurd. In iedergeval zoals altijd, veel lees plezier!
21/22 mei 2013.
Dit reisverslag begint eigenlijk op de avond voor vertrek. Nadat ik enkele uren had geslapen om uitgerust aan de reis te beginnen, werd ik rond 23:00 wakker om even wat te drinken. Door pure gewoonte ging ik ook mijn e-mail checken. Tot mijn verbazing had ik een e-mail gekregen met daarin vermeld dat mijn vlucht van Amsterdam naar Newark was geannuleerd, dit was dus minder dan 12 uur van te voren. Ik heb er geen gras over laten groeien en heb direct contact opgenomen met United Airlines om te vragen wat mijn opties waren. Uiteindelijk ben ik overgeboekt naar een vlucht van Amsterdam naar Washington en daar weer op een aansluitende vlucht naar Orlando. De enige gevolgen van deze annulering was dat ik 2 uur later vertrok dan eerder gepland, en dat ik uiteindelijk 40 minuten later lande op Orlando. Dus na mijn snelle actie kon ik weer rustig op bed liggen, zodat ik in ieder geval verzekerd was dat ik naar Orlando ging de volgende dag.
Na een aantal uur rusten, maar niet slapen begon de échte reis. Op klokslag 5 uur in de ochtend vertrok ik samen met mijn moeder richting Schoonoord, om daar auto’s te wisselen en met de Volkswagen Golf naar Schiphol te gaan. Ook in het gezelschap was mijn zus Denise, de rit naar Schiphol was een redelijk fijne rit. Op Schiphol aangekomen direct naar de check-in kiosken gegaan om mijn instapkaarten uit te printen, in de vertrekhal zag ik een lange lijn bij de United Airlines ticket balie. Allemaal slachtoffers van de vluchtannulering naar Newark, gelukkig had ik het zelfstandig al geregeld. Nadat ik mijn koffer op transport had gestuurd heb ik nog enige tijd met mijn moeder en Denise op Schiphol doorgebracht. Onder anderen een saucijzenbroodje gegeten en een bezoekje gebracht aan het panorama terras. Op het panorama terras natuurlijk veel vliegtuigen gezien, 1 van de piloten zwaaiden naar ons sinds we de enige personen op het dak waren. Ook hebben we nog het vliegtuig gezien waarmee ik naar Washington mee zou vliegen. Na dit bezoek aan het panorama terras namen we in afscheid tussen vertrekhallen 1 en 2 en ging ik op weg naar de paspoort controle. Na de paspoort controle verder naar de vertrek gate (E4) en wachten op de intstap procedure. Eenmaal ingestapt zat ik helemaal achteraan in het toestel, maar nog voor het toestel vertrok werd gevraagd aan mij en m’n “rij-genoten” om meer voorin het vliegtuig te zitten. Uiteindelijk ging het om een class upgrade, van Standard Economy naar Comfort Economy. Normaal kost deze upgrade voor deze vlucht $88. Het verschil is simpelweg dat je meer beenruimte had, van 77 naar 90 centimeter. Lijkt weinig, maar echt een verbazingwekkend verschil. Om 11:42 steeg het vliegtuig op vanaf Schiphol en kon de ruim 8 uur durende vlucht beginnen. Het was een rustige vlucht, best relaxed met meer beenruimte. Tijdens de vlucht heb ik muziek geluisterd, televisie gekeken, mijn verslag bijgewerkt en gesproken met mede passagiers.
Rond de klok van 14:00 lande de Boeing 767 op het luchthaven van Washington Dulles International Airport. Na aankomst bij de gate moest iedereen zich begeven naar de douane, het was er érg rustig en was heel snel aan de beurt. Tot in tegenstelling van mijn vorige aankomst op Amerikaanse bodem in Sanford (Florida) ging het deze keer wel erg snel. Wat simpele vragen beantwoorden en ik kon zo door naar de bagage reclaim. Na de hele douane procedure, waar ik geen enkele keer ben opgehouden kon ik mijn koffer weer inleveren en me richting de vertrekhallen begeven. Na ruim 2 uur wachten vervolgde ik mijn reis richting Orlando, moet wel zeggen dat ik nog nooit zo makkelijk de Verenigde Staten binnen ben gekomen. De vlucht van Washington naar Orlando was een rustige, we moest wel een uur wachten om op te stijgen door onstuimig weer. Maar eenmaal in de lucht was het een prettige vlucht, ook tijdens deze vlucht zat ik in de Economy Plus klas, nog een kleine nasleep van de Newark vlucht annulering. Iets over 20:00 lande ik op Orlando en nadat ik mijn bagage had opgehaald ging ik naar het busstation. Ik kon niet meer de snelle 111 nemen, dus nam ik bus 42. Uiteindelijk was ik om 22:00 bij het hotel en kon ik eindelijk gaan slapen.
23 mei
Vandaag stond een solo bezoekje aan SeaWorld op het programma, het bezoekje zelf was niet erg bijzonder. Gewoon lekker rustig aan gedaan, de orkashow “One Ocean” gezien. Dat is ook gelijk de enige show gezien, verder gewoon lekker rond gelopen, dolfijnen weer eens geaaid bij Dolphin Cove en verder puur genieten. Het park sloot om 18:00 dus ging ik rond die tijd weer terug richting naar mijn hotel. Rond zonsondergang heb ik nog een duik genomen in het zwembad. Dit was een mooie afsluiter van de dag en ging om 22:45 naar bed.
24 mei
Een bijzondere dag vandaag, dit was namelijk de dag van mijn eerste date met Brandy Hughes ooit. Brandy is de liefde van mijn leven, eerst was het een internet relatie, maar ben redelijk zeker dat zij de ware is. We hebben samen de hele dag doorgebracht in SeaWorld, érg leuke momenten gehad. Eigenlijk alleen de “One Ocean” show gezien, verder eigenlijk niet. We hadden onze speel momentjes met de orka’s (Trua) en de dolfijnen bij de underwater viewing. Ook hebben we de CEO van SeaWorld Orlando ontmoet, een erg aardige meneer. Vandaag was de openingsdag van Antartica, maar de wachttijden liepen op tot 7 uur, dus we zijn daar niet geweest. Wel had Brandy nog een verjaardag cadeau in petto, we deden een achter de schermen tour bij Wild Arctic. Daar hebben we onder andere Homestead de gewone zeehond ontmoet, Maple de beluga en Garfield de walrus. Echt super gaaf om deze interactie’s mee te maken met deze dieren! Al met al was het geweldig om bij elkaar te zijn, na al die maanden chatten op grote afstand. Nadat we afscheid van elkaar moesten nemen, wat echt zwaar viel ging ik opweg naar het vliegveld om mijn huurauto op te halen. Nadat ik de Toyota Camry had opgehaald en weer terug op mijn hotelkamer was ging ik me klaar maken voor de rit naar Marathon. Wat in de volgende update te lezen is.
Het weer gedurende deze dagen:
Vertrek uit Nederland was het druilerig en somber lente weer, misschien dat het net 10 graden was. De korte tijd die ik in Washington was, liet genoeg zien dat het warm (28 graden) en zonnig was daar. De overige dagen in Orlando ontbraken er ook niet aan, tijdens aankomst was het 27 graden. De overige dagen was het overdag 32 en 33 graden en ’s nachts rond de 20 graden. Met veel zonnige perioden, maar ook enkele onweersbuien.
Zoals altijd bedankt voor het lezen en tot de volgende update! Groetjes en “journey on” Jeffrey Kregel
Nou daar is die dan, de eerste blog vanuit de Verenigde Staten. In dit verslag lees je hoe de heenreis ging en mijn eerste dagen terug op Amerikaanse bodem in het zomerse Orlando. Zoals meeste wel van me gewend zijn schrijf ik nogal “uitgebreide” verslagen, ik probeer het zo kort mogelijk te houden. Maar de aan de heenreis kon ik niks inperken, sinds er zoveel is gebeurd. In iedergeval zoals altijd, veel lees plezier!
21/22 mei 2013.
Dit reisverslag begint eigenlijk op de avond voor vertrek. Nadat ik enkele uren had geslapen om uitgerust aan de reis te beginnen, werd ik rond 23:00 wakker om even wat te drinken. Door pure gewoonte ging ik ook mijn e-mail checken. Tot mijn verbazing had ik een e-mail gekregen met daarin vermeld dat mijn vlucht van Amsterdam naar Newark was geannuleerd, dit was dus minder dan 12 uur van te voren. Ik heb er geen gras over laten groeien en heb direct contact opgenomen met United Airlines om te vragen wat mijn opties waren. Uiteindelijk ben ik overgeboekt naar een vlucht van Amsterdam naar Washington en daar weer op een aansluitende vlucht naar Orlando. De enige gevolgen van deze annulering was dat ik 2 uur later vertrok dan eerder gepland, en dat ik uiteindelijk 40 minuten later lande op Orlando. Dus na mijn snelle actie kon ik weer rustig op bed liggen, zodat ik in ieder geval verzekerd was dat ik naar Orlando ging de volgende dag.
Na een aantal uur rusten, maar niet slapen begon de échte reis. Op klokslag 5 uur in de ochtend vertrok ik samen met mijn moeder richting Schoonoord, om daar auto’s te wisselen en met de Volkswagen Golf naar Schiphol te gaan. Ook in het gezelschap was mijn zus Denise, de rit naar Schiphol was een redelijk fijne rit. Op Schiphol aangekomen direct naar de check-in kiosken gegaan om mijn instapkaarten uit te printen, in de vertrekhal zag ik een lange lijn bij de United Airlines ticket balie. Allemaal slachtoffers van de vluchtannulering naar Newark, gelukkig had ik het zelfstandig al geregeld. Nadat ik mijn koffer op transport had gestuurd heb ik nog enige tijd met mijn moeder en Denise op Schiphol doorgebracht. Onder anderen een saucijzenbroodje gegeten en een bezoekje gebracht aan het panorama terras. Op het panorama terras natuurlijk veel vliegtuigen gezien, 1 van de piloten zwaaiden naar ons sinds we de enige personen op het dak waren. Ook hebben we nog het vliegtuig gezien waarmee ik naar Washington mee zou vliegen. Na dit bezoek aan het panorama terras namen we in afscheid tussen vertrekhallen 1 en 2 en ging ik op weg naar de paspoort controle. Na de paspoort controle verder naar de vertrek gate (E4) en wachten op de intstap procedure. Eenmaal ingestapt zat ik helemaal achteraan in het toestel, maar nog voor het toestel vertrok werd gevraagd aan mij en m’n “rij-genoten” om meer voorin het vliegtuig te zitten. Uiteindelijk ging het om een class upgrade, van Standard Economy naar Comfort Economy. Normaal kost deze upgrade voor deze vlucht $88. Het verschil is simpelweg dat je meer beenruimte had, van 77 naar 90 centimeter. Lijkt weinig, maar echt een verbazingwekkend verschil. Om 11:42 steeg het vliegtuig op vanaf Schiphol en kon de ruim 8 uur durende vlucht beginnen. Het was een rustige vlucht, best relaxed met meer beenruimte. Tijdens de vlucht heb ik muziek geluisterd, televisie gekeken, mijn verslag bijgewerkt en gesproken met mede passagiers.
Rond de klok van 14:00 lande de Boeing 767 op het luchthaven van Washington Dulles International Airport. Na aankomst bij de gate moest iedereen zich begeven naar de douane, het was er érg rustig en was heel snel aan de beurt. Tot in tegenstelling van mijn vorige aankomst op Amerikaanse bodem in Sanford (Florida) ging het deze keer wel erg snel. Wat simpele vragen beantwoorden en ik kon zo door naar de bagage reclaim. Na de hele douane procedure, waar ik geen enkele keer ben opgehouden kon ik mijn koffer weer inleveren en me richting de vertrekhallen begeven. Na ruim 2 uur wachten vervolgde ik mijn reis richting Orlando, moet wel zeggen dat ik nog nooit zo makkelijk de Verenigde Staten binnen ben gekomen. De vlucht van Washington naar Orlando was een rustige, we moest wel een uur wachten om op te stijgen door onstuimig weer. Maar eenmaal in de lucht was het een prettige vlucht, ook tijdens deze vlucht zat ik in de Economy Plus klas, nog een kleine nasleep van de Newark vlucht annulering. Iets over 20:00 lande ik op Orlando en nadat ik mijn bagage had opgehaald ging ik naar het busstation. Ik kon niet meer de snelle 111 nemen, dus nam ik bus 42. Uiteindelijk was ik om 22:00 bij het hotel en kon ik eindelijk gaan slapen.
23 mei
Vandaag stond een solo bezoekje aan SeaWorld op het programma, het bezoekje zelf was niet erg bijzonder. Gewoon lekker rustig aan gedaan, de orkashow “One Ocean” gezien. Dat is ook gelijk de enige show gezien, verder gewoon lekker rond gelopen, dolfijnen weer eens geaaid bij Dolphin Cove en verder puur genieten. Het park sloot om 18:00 dus ging ik rond die tijd weer terug richting naar mijn hotel. Rond zonsondergang heb ik nog een duik genomen in het zwembad. Dit was een mooie afsluiter van de dag en ging om 22:45 naar bed.
24 mei
Een bijzondere dag vandaag, dit was namelijk de dag van mijn eerste date met Brandy Hughes ooit. Brandy is de liefde van mijn leven, eerst was het een internet relatie, maar ben redelijk zeker dat zij de ware is. We hebben samen de hele dag doorgebracht in SeaWorld, érg leuke momenten gehad. Eigenlijk alleen de “One Ocean” show gezien, verder eigenlijk niet. We hadden onze speel momentjes met de orka’s (Trua) en de dolfijnen bij de underwater viewing. Ook hebben we de CEO van SeaWorld Orlando ontmoet, een erg aardige meneer. Vandaag was de openingsdag van Antartica, maar de wachttijden liepen op tot 7 uur, dus we zijn daar niet geweest. Wel had Brandy nog een verjaardag cadeau in petto, we deden een achter de schermen tour bij Wild Arctic. Daar hebben we onder andere Homestead de gewone zeehond ontmoet, Maple de beluga en Garfield de walrus. Echt super gaaf om deze interactie’s mee te maken met deze dieren! Al met al was het geweldig om bij elkaar te zijn, na al die maanden chatten op grote afstand. Nadat we afscheid van elkaar moesten nemen, wat echt zwaar viel ging ik opweg naar het vliegveld om mijn huurauto op te halen. Nadat ik de Toyota Camry had opgehaald en weer terug op mijn hotelkamer was ging ik me klaar maken voor de rit naar Marathon. Wat in de volgende update te lezen is.
Het weer gedurende deze dagen:
Vertrek uit Nederland was het druilerig en somber lente weer, misschien dat het net 10 graden was. De korte tijd die ik in Washington was, liet genoeg zien dat het warm (28 graden) en zonnig was daar. De overige dagen in Orlando ontbraken er ook niet aan, tijdens aankomst was het 27 graden. De overige dagen was het overdag 32 en 33 graden en ’s nachts rond de 20 graden. Met veel zonnige perioden, maar ook enkele onweersbuien.
Zoals altijd bedankt voor het lezen en tot de volgende update! Groetjes en “journey on” Jeffrey Kregel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
