Dag 6 t/m 10

Hey Vrienden en familie hier zijn mijn belevenissen van dag 6 t/m 10 in de Florida Keys,

Woensdag 14 Januari 2009.

Ik had deze nacht niet goed geslapen vrijwel om het uur moest in naar de WC er was duidelijk niet iets goed daar binnen. Maar na een redelijke nachtrust werd ik rond 7:15 wakker en ging maar TV kijken en me klaar maken voor de dag. Om 8:15 vertrok ik weer richting DRC waar ik een halfuur later was aangekomen, deze keer had ik mijn MP3 speler op, omdat het op geef moment natuurlijk wel gaat vervelen dat zelfde stuk heen en terug. Maar wel rustig aan gedaan want er stond een harde wind vanuit het Noorden en het was niet echt warm met zo’n 14 graden moest ik zelfs een trui aan doen. Ja, als je een tempratuur bent gewend van tussen de 22 en 28 graden voelt 14 graden echt heel koud aan. Om 8:45 was ik bij DRC aangekomen en kon ik gelijk met Beckie naar binnen lopen, snel ingeschreven voor de dag en omkleden maar. Al snel werd er gevraagd heb je het niet koud, straks wordt je nog verkouden. Maar een jack was absoluut niet overbodig op sommige momenten. Vandaag was ik “Day Captain” samen met Viv we moesten de werknemers en vrijwilligers hun diensten plannen. Maar als je Day Captain bent hoef je niet zo heel veel meer te doen dan normaal. Om 11:15 moest ik bij een “Encounter” zijn en om eerlijk te zijn was een jack niet overbodig want het was nog steeds 16 graden en geen zon en dan ook een stevige wind van 50 km/u voelt dat behoorlijk koud aan. Toen hebben Katherine en ik een DVD gekeken (ons laatste introductie DVD) over dolfijnen training, wat wel grappig was dat ik heel veel al wist dankzij het studeren van de trainingen in het Dolfinarium van Harderwijk. Om 13:15 was er nog een Encounter waar de zon begon te schijnen al stond er nog wel veel wind kon ik weer terug in mijn T-shirt lopen, al werd ik wel vaak aangesproken: “Is dat niet koud?”. Maar ik was wel wat gewend vanwege het Nederlandse klimaat. Na nog een Encounter om 14:00 was er eigenlijk niet zo heel veel meer te doen, ik ben nog achter internet geweest in de kantine en verder heb ik buiten doorgebracht. Eerst een beetje spelen met de dolfijnen Aleta en Molly. Toen bij de grotere jongens waar vooral Rainbow heel actief was. Toen ben ik een beetje gaan begonnen met identificeren van de dolfijnen waarbij ik werd geholpen door Jennifer. Ze heeft nog een langere tijd met me gepraat over het Dolfinarium in Nederland maar ook over DRC en over mijn familie. Aan het eind van de dag ging ik bij de jongere dolfijnen kijken en de moeders wat heel leuk was, want we maakten er een beetje een spelletje van heen en weer rennen (zwemmen) enkele geluidjes maken en vooral ook na doen van geluiden die ik maakte. En elke keer toen ik wilde vertrekken trokken ze steeds weer de aandacht. Dus vandaag heb ik vooral dolfijnen geïdentificeerd. Mijn dag zat er op rond 16:30 en er werd nog gezegd wel voorzichtig doen op de fiets. Vervolgens was ik iets voor 17:00 thuis waar ik lekker heb gegeten, televisie heb gekeken, dagboek geschreven en achter de computer gesprongen. Later op de avond heb ik nog onder andere “American Idol” gekeken wat soms echt hilarisch was. Ik ben deze avond rond 22:30 gaan slapen. Het was dus redelijk koud vandaag met in het begin en aan het eind van de dag veel bewolking, midden op de dag veel zon en met een middag tempratuur van 22 graden was het voor Keys begrippen KOUD. Het blijft volgens de weersverwachtingen de komende week koud maar de Keys zullen er iets minder last van hebben, omdat de water tempraturen rond de 22 graden liggen.

Donderdag 15 januari 2009.

Vandaag werd ik pas rond 8:50 wakker ik had namelijk een vrije dag vandaag. Dus kon ik een beetje uitslapen, in de ochtend heb ik rustig ontbeten en televisie gekeken rond een uur of 10:30 ging ik letterlijk op zoek naar een wasserette in Marathon. Na heel wat heen en weer gefietst over het eiland en aan verschillende mensen gevraagd had ik de wasserette eindelijk gevonden. Het was eigenlijk heel makkelijk maar je kunt het ook heel makkelijk over het hoofd zien. Daar werd ik geholpen door 1 van de medewerkers hoe het precies werkt, nou het was dus heel simpel. Toen mijn kleren waren gewassen besloot ik ze maar in de condo te drogen. Ik was uiteindelijk rond 13:30 thuis en nadat ik mijn kleren heb laten ophangen om te drogen. Besloot ik maar even wat te gaan drinken en eten, vervolgens weer televisie gekeken en achter de computer gezeten. Rond een uur of 14:30 heb ik even naar het thuisfront gebeld hoe het in Nederland ging voor zo’n 4 minuten en kreeg goede dingen te horen. De verbinding hier met mijn GSM is heel erg goed, want ik kon mijn moeder heel goed verstaan. Toen ben ik naar de een benzinestation gegaan om drinken op te halen, het was wel wat duurder bij de Publix, maar anders moest ik met 10 kilo (of meer) terug naar de condo fietsen voor 8 kilometer, nu was het maar 800 meter. En om met een zware tas op het fietspad te fietsen in Marathon is niet heel erg slim, ik moet wel vaak oppassen hier in Amerika. DRC medewerkers zeggen ook: De inwoners van de Keys zijn het wel gewend maar het komt door toeristen van buitenaf waardoor het gevaarlijk wordt. En dat klopt ook wel, want als ik over de Highway 1 moet fietsen of een andere weg kan ik nu al precies zien wat toeristen zijn en welke niet. Maar ik ben nog heel en wil het graag zo houden voor de komende maanden. Om 15:45 ben ik naar het centrum gegaan van Marathon om even te internetten bij een internetcafé. Maar ze waren er niet echt heel vriendelijk (dat is nieuwe voor deze regio) dus ik zal naar verwachting alleen gaan internetten bij DRC. Vervolgens heb ik wat gegeten in de buurt bij een restaurant. En ik was iets voor 18:00 weer thuis. De rest van de avond heb ik televisie gekeken waaronder een documentaire over dolfijnen en met wat chips en drinken erbij was het heerlijk vertoeven. Rond een uur of 8 ben ik nog lekker in bad geweest en dat was wel zo’n beetje mijn avond. Na nog studeren van het script om mijn Engels te verbeteren ben ik om 21:30 naar bed gegaan, want morgen moet ik gewoon weer aan het werk. Vandaag was het niet warmer dan 18 graden met een forse wind vanuit het Noorden en alleen maar bewolking was het een grauwe, “koude” dag op de Florida Keys.

Vrijdag 16 Januari 2009.

En als gebruikelijk ging de wekker om 7:15 en natuurlijk bleef ik nog blijven liggen tot dat de wekker een kwartier later nog een keer af ging. Toen heb ik de televisie aangedaan en was het tijd om me klaar te maken voor een nieuwe dag, na een kort ontbijt en persoonlijke verzorging sprong ik om 8:20 op de fiets naar het Dolphin Research Center. De fietstocht was redelijk zwaar het was wel zonnig en met een graad of 16 was het wel te doen, alleen de sterke wind uit het oosten van soms meer dan 50 km/u maakte het best zwaar en ook echt koud. Toch had ik er maar 25 minuten overgedaan voordat ik weer op mijn werk was, nadat ik me had ingeschreven voor de dag kon ik me bij het vishuis gaan melden. Want ik daar was ik voor ingedeeld voor delen van de dag. Na een welkom van enkele trainer die mij al best goed kende. Eigenlijk kent heel DRC mij want ik sta bekend als “Die jongen die uit Nederland komt”. Toen was het schoonmaken geblazen van emmers tot deuren en alles wat daar tussen in zit. Dit was tot nu toe de meest dichtstbijzijnde ervaring als een dolfijnentrainer. Wat eigenlijk best gaaf was om mee te helpen en schoon te maken van visemmers, want dat doen dolfijnentrainers ook. Na ongeveer 2 uur in het vishuis hebben gestaan ben ik naar de kantine gegaan om daar lekker wat te eten en drinken en te socialiseren. Na nog een DVD gekeken over hoe we met dolfijnen om gaan die moeten onderzocht worden of worden gescheiden van bijvoorbeeld hun jongen had ik veel tijd over tot en met 2 uur ’s middags. Maar ik de timing dat ik die DVD heb gezien was perfect, want ik kreeg te horen dat ik maandag het water in moet met een wetsuit aan om Gypsi en Tursi te scheiden vanwege hun leeftijd. Gypsi is 2 jaar oud en het is tijd om gescheiden te worden van haar moeder en te socialiseren met haar leeftijdsgenoten. Dus ik maandag 19 januari ga ik het water in, wat ik best spannend vindt! Toen moest ik een test afleggen over mijn kennis over de Encounter zodat ik klaar ben om alleen een Encounter te assisteren en was in een keer geslaagd. Na een gesprek met een van de leidsters Becky die onder de indruk was hoe goed mijn Engels eigenlijk is en dat ik daar respect voor krijg wat best fijn was om te horen. En bij dit gesprek kreeg ik te horen wie mijn Nederlandse voorganger was ze woont in Hamelen (in de buurt van Utrecht) dus niet echt dichtbij. Toen was het tijd om de vogels eten te geven wat ik een keer eerder had gedaan en vroeg om assistentie wat geen probleem was nadat ik dat had gedaan had ik weer vrije tijd en ging bij de dolfijnen kijken, waar vooral Molly en Aletta heel vrolijk waren om me te zien en dus een beetje geinteract. Toen moest ik terug komen voor mijn 2e keer in het vishuis maar dat was dus niet nodig, omdat er zoveel trainers waren dat het niet nodig was. Dus nog meer vrije tijd, na het succes verwisselen van de water dispenser waarbij een 20 liter water op moest tellen moest ik als afsluiter het afval van het vishuis naar de afvalcontainer brengen. Toen was het rond 16:15 had ik me uitgeschreven en was ik klaar om te vertrekken, ben nog even bij de dolfijnen wezen kijken waar trainers me nog aanspraken om mijn hanger met een houten orkastaart eraan (die ik vandaag voor het eerst om had). Toen was het tijd om te gaan om 16:26 sprong ik op de fiets en ik had de wind in de rug en was in 19 minuten thuis! De televisie aangedaan en vervolgens een tussendoortje gehad en maar weer aan het schrijven in mijn dagboek en ook weer achter de laptop gesprongen. Rond 18:20 besefte ik dat ik nu precies 168 uur (precies 1 week) alweer en Amerika was en hoe snel de week eigenlijk is gegaan. Vervolgens het avondmaal en na een rustige avond van kleding opvouwen en televisie kijken ging ik rond 21:00 naar bed maar ik viel wel laat in slaap pas rond 0:00. Na een overwegend zonnige dag met wel een harde wind vanuit het Noordoosten waardoor het in de wind soms toch koud aanvoelde, werd het toch nog zo’n 22 graden.

Zaterdag 17 Januari 2009.

Na een kortere nachtrust wat ik gewend was van de afgelopen week ging de wekker weer om 7:15 maar bleef deze keer tot en met 7:40 liggen. Maar dat was geen probleem ik kon nog steeds alles doen wat ik normaal ook doe in dat halfuurtje. En ik vertrok iets na 8:15 in de zon maar ook de stevige Oostenwind richting DRC waar ik als gewoonlijk rond 8:45 arriveerde. Het beloofde een rustige dag te worden en dat was het ook. De dag begon om samen met Alice te Splash Docks schoon te maken wat altijd wel gaaf is want er zijn altijd wel dolfijnen die je willen pesten en deze keer ook vooral de jongere hadden er heel veel zin in vandaag. Na een halfuur in de wind te hebben schoon gemaakt ging ik weer terug naar de kantine waar ik vooral heb gepraat met de vrijwilligers die vandaag aanwezig waren, Jennifer kwam ook nog langs om een afspraak te maken voor mijn Engelse presentatie en dat werd om 10:30. En dat was eigenlijk een halfuurtje later dus na nog hebben geleerd was het tijd voor de presentatie. Wat redelijk goed ging, was wel een beetje zenuwachtig maar ongeveer even goed als ik had verwacht, later deze dag kreeg ik te horen van de beslissing van team Educatie. Na weer bijna anderhalf uur stil hebben gezeten ben ik naar de dolfijnen gegaan om te kijken waar ik Jennifer ook weer tegen kwam en ze wilde me even spreken, ze zei onder andere: Ik kan horen dat je je best hebt gedaan en je Engels is er op vooruitgegaan maar we willen je toch meer tijd geven voordat je bij ons in het team kan, dus over 3 weken gaan we het weer proberen en probeer in de tussentijd zoveel mogelijk aan je Engels te doen. Maar voorlopig blijf je nog op de plek waar je nu zit. Dus helaas was het nog niet goed genoeg maar ik begrijp hun heel goed, ze willen graag hun gasten goed informeren dus niks aan te doen. Toen was het om 13:00 tijd voor mijn eerste solo Encounter assistentie wat eigenlijk wel leuk was, het was midden in de zon weg van de wind. Het is wel iets wat ik vaker wil gaan doen. Toen was het tot en met 15:00 weer rustig tot dat ik even in het vishuis mocht meehelpen met schoonmaken wat altijd wel leuk is en vervolgens rond een uur of 16:00 de vuilnis van het vishuis in de container zetten waar ik ook 1 van de bewakers tegen kwam die zich netjes voorstelde. Toen nog een rondje gemaakt langs de dolfijnen en uiteindelijk vertrok ik om 16:45 vanuit DRC terug naar Coco Plum. Na zo’n 20 minuten fietsen in de zon was ik weer thuis en ging ik even bijkomen rustig televisie kijken, drinken en een tussendoortje. En vervolgens weer in mijn dagboek schrijven en weer achter de laptop gesprongen om mijn logboek bij te houden. Na het avondeten heb ik nog voor langere tijd televisie gekeken, het is jammer dat het nu winter is en dus ook korte dagen hier in Florida. Anders had ik wel even gezwommen in de Atlantische Oceaan. Vlak voor dat ik naar bed ging heb ik nog naar mijn eigen beelden gekeken van de orkashow “Believe” in SeaWorld Orlando die ik afgelopen zomer had opgenomen, uiteindelijk ging ik om 21:00 naar bed. Deze dag leek heel veel op gisteren qua weer gezien het was zonnig maar weer een harde wind uit het Oosten en met een tempratuur van 22 graden was het goed te doen, zolang je maar uit de wind blijft.

Zondag 18 Januari 2009.

Na een goede nachtrust werd ik om 9:40 wakker, want ik had weer een dagje vrij. Dit beloofde een rustige dag te worden van een beetje winkelen en uitrusten. Na een rustige start van televisie kijken ging ik maar een beetje het huis schoonmaken, al was het niet echt vies een beetje onderhoud kan geen kwaad. Toen ben ik nog even achter de laptop gegaan en vervolgens iets na 12 uur naar de lokale supermarkt gegaan om 6 liter vocht op te halen, nu kon ik er voor de komende 3 dagen weer tegen aan. Toen ben ik naar het strand gegaan op de fiets wat best wel ontspannend was om door het water heen te lopen, ik denk dat ik dat nu elke vrije dag die ik heb even een uurtje van 13:00 tot 14:00 over het strand ga lopen. De kans dat ik wilde dolfijnen kan zien is ook redelijk groot in dit gebied en zelfs zo dichtbij de kust. Maar deze keer geen dolfijnen wel een relaxed wandelingetje over het strand en door het water gemaakt. Rond 15:15 ben ik naar het centrum gegaan voor boodschappen te doen en geloof het of niet toen ik vertrok regende het (een beetje) Ik ben onder andere bij de Publix geweest en ik heb ook nieuwe Flip Flops (ook wel slippers genoemd in Nederland) gekocht met een nieuwe zonnebril. Want dat is echt geen overbodige luxe op de Florida Keys. En ook wat ansichtkaarten maar weet nog niet naar wie ik deze ga versturen, tenslotte nog wat gegeten bij de McDonald’s en toen ging ik weer terug met de zon in mijn rug naar huis. Toen heb ik zoals gewoonlijk televisie gekeken en iets na 8 uur het Dolphin Research Center gebeld, want morgen was de grote dag dat Tursi en Gypsi van elkaar worden gescheiden en ik moet daarbij assisteren. Ik moet morgen om 8:15 in mijn wetsuit zijn en klaar zijn voor deze gebeurtenis en ik ben dus heel erg zenuwachtig. Dus ik besloot maar even wat te gaan drinken en vervolgens me maar klaar gaan maken om naar bed te gaan want het wordt een lange dag morgen. Om 20:45 ging ik lekker mijn bed in om te gaan slapen.

klein stukje over Maandag 19 Januari

Zoals een paar van jullie misschien al wisten was het vandaag (19 januari 2009) de bedoeling dat ik het water ik moest gaan. Ik kwam om 7:45 aan bij DRC maar ik was blijkbaar te laat, ik voelde me echt "pist off" en ik had het gevoel dat ik DRC in de steek had gelaten. Achteraf kreeg ik te horen dat het niet geheel mijn schuld was want het wat ik had gehoord was foutje informatie over de exacte tijd. Aan de ene kant vindt ik het heel erg jammer dat ik er niet bij was, ik heb wel toegekeken vanaf de loopplanken. Maar misschien was het beter voor mij om eerst toe te kijken hoe het er precies aan toe gaat en later echt het water in. Want onthoud dit was pas mijn 6e dag bij DRC en moet nog steeds een beetje ingewerkt worden. Maar ze zijn gelukkig niet boos op me en ze hebben me hier een beetje opgevrolijkt!

Nou volgende keer beter,

Ik laat weer wat van me horen op Zaterdag 24 Januari, dan kunnen jullie lezen wat ik heb meegemaakt van 19 januari t/m 23 januari

Groetjes Jeffrey,
Groetjes uit het zonnige en warme Florida.