Dag 121 t/m 124
Door: Jeffrey
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey
13 Mei 2009 | Verenigde Staten, Marathon
Hallo Familie, Vrienden en andere geïnteresseerden!
En mijn Florida Avontuur is aan zijn einde gekomen. Dus nu kunnen jullie lezen wat ik tijdens mijn allerlaatste dagen en mijn aankomst in Nederland zich allemaal heeft afgespeeld, en dat zal zijn van Zaterdag 9 Mei tot en met Dinsdag 12 Mei 2009. En voor de laatste keer heel veel lees plezier!
Zaterdag 9 Mei 2009. (dag 121 van 124)
En de dag was aangekomen, mijn allerlaatste werkdag bij het Dolphin Research Center. En die begon als een normale dag met de wekker die natuurlijk weer om 7:15 afging en uiteraard bleef ik nog lekker liggen tot 7:45. En na het gebruikelijk ochtend ritueel stapte ik om 8:15 op de fiets om vervolgens 25 minuten later aan te komen bij DRC. Ik was vandaag Day Captain en ik begon direct met alle Day Captain activiteiten zoals het schema ophalen voor de dag en nog andere activiteiten die ik moest doen. Toen ik klaar was om ieder een taak te geven ging ik achter de computer om mijn verhalen up te loaden maar toen ik dat wilde gaan doen werd ik opgeroepen via de portofoon, Kara vroeg aan me of iemand kon helpen in de viskeuken. En na snel overleg tussen de andere vrijwilligers besloot ik maar de viskeuken in te gaan om hun te gaan helpen met afwassen en dat werd wel gewaardeerd. Het eerste wat Daniel zei was “Jeff is coming to the rescue” en dat was best wel grappig. Dit was ook gewoon een hele leuke tijd in de viskeuken maar ik moest natuurlijk ook weer verder met mijn eigen activiteiten dus nadat ik helemaal klaar was in de viskeuken, en dat was rond 10:40. Kon ik me gaan klaar maken voor een Encounter maar ik was niet echt de assistent ik liet Emie de Encounter meer assisteren, maar ik zat nog steeds naast haar. Dit was een Encounter met 6 personen die een Encounter gingen doen met Cayo en Gypsi, dolfijnentrainster Jessica was in leiding van deze sessie. Het was niet een hele bijzondere Encounter, al waren de mensen wel enthousiast en het is altijd leuk om de jongere dolfijnen te zien. Nadat deze Encounter was afgelopen ging ik samen met Ally de Splash Docks schoonmaken, nou samen zij was er meer om bij de dolfijnen te zijn. Maar dat stond ik wel toe en we hebben ondertussen ook gezellig met elkaar kunnen praten. Tijdens het schoonmaken had ik interacties met Ras maar daar bleef het ook eerlijk gezegd bij. Dit was de laatste keer dat ik de Splash Docks schoonmaakte, wat zeker een van de leukste dingen was binnen DRC. Om 12:30 waren we eindelijk klaar en konden we gaan lunchen en dat hadden we natuurlijk ook gedaan, we zaten gezellig met z’n vieren in de kantine. Om 13:00 moest ik me klaar maken voor mijn 2e Encounter van de dag en mijn laatste voor nu bij DRC. Ik deed weer een Encounter met de dolfijnen Cayo en Gypsi en zij konden gaan spelen met 6 verschillende personen. Dolfijnentrainster Jennifer was in leiding van deze sessie. Het was zeker een leuke, laatste, 105e Encounter sessie om te bekijken. De mensen waren heel enthousiast en de dolfijnen waren natuurlijk geweldig. Na de Encounter heb ik nog met alle mensen gepraat en dat was wel gezellig, maar ze vonden het wel jammer voor me dat ik overmorgen alweer terug naar Nederland ging. En toen had ik een rustige periode en in deze periode kon ik eindelijk mijn verslagen uploaden om Nederland te informeren wat ik de afgelopen week had meegemaakt. Rond 14:45 ben ik naar het achterste deel van het park gelopen om eigenlijk muziek te gaan afspelen voor een Dolphin in Tune sessie. Maar ik heb niet alleen muziek afgespeeld, voordat de sessie begon heb ik geinteract met Ras en Pandora wat heel schattig was. En ook heb ik nog met Noelle gepraat van educatie. Rond 15:10 (10 minuten later dan gepland, maar ach het is de Florida Keys) begon de sessie, maar er Jessica zei al van te voren dat we maar 1 liedje gingen afspelen. Dus koos ik 1 van mijn favoriete liedjes uit voor mijn aller laatste Dolphin in Tune DJ ervaring. Na dit ene liedje ging ik me bezig houden met mijn deel van het afval en dat was het trainerskantoor en de viskeuken. Eerst deed ik het trainerskantoor en daar werd ik nog enkele malen bedankt van mijn snelle reactie van vanmorgen om te helpen in de viskeuken. En even later kon ik ook de vuilnis van de viskeuken zelf ophalen en daar was ik om 15:45 mee klaar. Toen ik van plan was om terug te lopen vroeg Ally en Emie of ze konden helpen met de middagdienst van de vogels, dus zei ik natuurlijk “ja, alle hulp is welkom”. En hebben we dus goed met zijn drieën samen gewerkt en waren uiteindelijk om 16:10 klaar bij de vogels. Vandaag heb ik eigenlijk alles gedaan wat ik wilde doen ik heb voor de laatste keer een Encounter gedaan, muziek afgespeeld, onverwachts in de viskeuken meegeholpen, laatste keer Splash Docks schoonmaken en dat was zeker leuk om allemaal te doen vandaag. Toen vroeg Nicole om te gaan zwemmen op het terrein waar zij verbleef, wat tegenover DRC lag. En gelukkig had ik mijn zwemspullen bij me, omdat ik vandaag nog Medical Assist stond. Dus om 16:30 vertrok het groepje van deze zaterdag DRC en ging ik samen met Ally en Nicole lekker in het zwembad liggen en dat was heerlijk. We hebben gepraat maar ook lekker gezwommen, ik ging wel om 18:30 naar huis. Ik moest namelijk ook nog gaan eten en ik moest ook nog eens terug fietsen naar huis, wat trouwens voor de laatste keer was. Morgen zal ik rond dezelfde tijd geen fiets meer hebben en zal ik iets anders moeten verzinnen om terug te gaan. En precies om 19:00 was ik thuis en het eerste wat ik deed was mijn spullen uitpakken, wat drinken en vervolgens direct bezig gegaan met mijn verslagen. Om 19:50 was ik eindelijk klaar met het bijwerken van mijn verslagen en kon ik beginnen met het maken van mijn avondeten. Nadat ik mijn avondeten op had ging ik rustig televisie kijken, maar ik ben ondertussen ook bezig gegaan met mijn tas nog verder in te pakken. De rest van de avond heb ik nog meer televisie gekeken en muziek geluisterd, deze avond ben ik rond 22:30 naar bed gegaan. Vandaag was mijn allerlaatste werkdag bij het Dolphin Research Center en ik ga dit werk absoluut missen, de mensen, de dolfijnen en alle andere geweldige dingen!
Het weer van Zaterdag 9 Mei 2009 op de Florida Keys
En alweer een Tropische dag op de Florida Keys met een paar stapelwolkjes was de zon weer goed vertegenwoordigd. Het werd zo’n 31 graden, maar de “Heat Index” (voelt aan tempratuur) was 34 graden.
Zondag 10 Mei 2009. (dag 122 van 124)
En na een goede nachtrust werd ik om 7:30 uit mezelf wakker, maar ik vond dat een beetje te vroeg om op te staan dus bleef ik nog een tijdje liggen. Ondertussen ging ik televisie kijken en dat heb ik zo’n 2 uur volgehouden. Om 9:30 ging ik me aankleden en me klaar maken voor de laatste volle dag in Amerika. Natuurlijk nog even wat ontbeten en vervolgens achter de computer gegaan om nog mijn verslag bij te werken. En om 10:15 stapte ik voor de laatste keer op de fiets om richting DRC te gaan waar ik na een mooie rit van 25 minuten aankwam. Het was natuurlijk rustig in de kantine want iedereen was aan het werk. Maar al snel kwam iedereen langzaam binnendruppelen en kreeg natuurlijk vaak de vraag of ik er zin in had om de Dolphin Encounter te gaan doen. Verder heb ik nog gezellig gepraat maar ook nog rond gekeken op het park zelf, om 11:45 heb ik mijn zwembroek aangedaan en ging richting de picknick tafels bij de souvenirwinkel. En daar werd de officiële check-in gedaan. Jennifer van de educatie deed deze check-in en dat was wel grappig, natuurlijk zei ze dat ik een vrijwilliger was geweest bij DRC. Dus binnen hele korte tijd vroegen verschillende mensen die ook de Dolphin Encounter gingen doen wat ik allemaal had gedaan afgelopen 4 maanden. Na het papierwerk ging het groepje na een korte rondleiding naar het “Dolphin Theater” voor uitleg en instructies. Dit was voor mij natuurlijk routine, maar ik wilde graag nog wel deze workshop bijwonen. Uiteindelijk ging iedereen die de Dolphin Encounter gingen doen naar het ontmoetingspunt waar ik normaal stond om de gasten op te vangen, maar deze keer was ik de gast. En we natuurlijk zaten de vrijwilligers me daarmee een beetje te pesten, toen de trainers naar buiten ging werd het helemaal een gekkenhuis. En vooral toen ik te horen kreeg dat ik met dolfijnentrainer Rick in het groepje zat kon ik me maar voorbereiden op het ergste. Iedereen was wel een beetje zenuwachtig maar door de hulp van de trainers maar ook het enthousiaste gedrag wat ik vertoonde werd het ook al snel vergeten. Ik kreeg te horen dat ik met Merina en Santini ging zwemmen, wat ik helemaal te gek vond. Toen Rick richting het vlot ging moest ik de mensen roepen die met Merina en Santini gingen zwemmen en dat werd door iedereen goed begrepen, vrijwilligerster Nicole was de assistent van deze sessie en dat maakte het nog leuker. Natuurlijk slaagde Rick er nog in om me te pesten toen ik op het vlot stond om me “per ongeluk” nat te gooien met water. Toen kon ik met 5 andere personen het water in, wat comfortabel warm was. De sessie begon met het aaien van Merina en Santini over de rug en dat was iedere dolfijn 2 keer, na deze rugmassages begonnen we met handje schudden. En ik ging niet als eerst maar ergens in het midden. Ik mocht handje schudden met Santini maar eerst deed Rick nog een poging om me nat te spetteren met water om de dolfijnen een haaien impressie te laten doen. Waardoor ze soms veel water verplaatsen maar ik had geluk. Toen kon ik handje gaan schudden met Santini en ik deed dat zo comfortabel dat ze haar ogen dicht deed, wat natuurlijk best wel grappig was. Toen ging Rick beginnen met de “Dorsal Pulls” en natuurlijk moest ik als eerste omdat ik wist hoe het moest. En als ik het niet goed deed had ik een probleem! Dus ik zwom van het platform en aan mijn linkerhand kwam Santini en mijn rechterhand Merina en werd ik rustig door het bassin heen getrokken. En het was zeker geen klein ritje maar een best lange, maar dat rustige ging er al snel van af tot dat Rick met de targetpole op het water sloeg. En ik ging heeeeeel snel weer terug naar het vlot, het was een hele gave Dorsal Pull. Ik kreeg de complimenten van Rick en de andere gasten, wel zei Rick ik ga er voor zorgen dat ze niet zo snel gaan bij de andere gasten, want dat was belachelijk snel! Nadat iedereen rond was gesleept rond het bassin was het tijd om een dolfijnenkus op de wang, ik ging deze keer als 5e. Maar natuurlijk moest Rick me alweer pesten, want hij pakte een vis en wreef het over de nostrum van Merina. En om het nog even iets erger te maken maakte hij de vis open en smeerde de ingewanden over de nostrum van Merina. En toen stuurde Rick Merina naar me toe en toen kreeg ik een kus van Merina op mijn wang wat was besmeurd met ingewanden van een vis. Toen moest ik van Rick Merina nog lip op lip kussen en ik was de enige die dat deed. En Merina was helemaal happy toen ik dat deed, dus Rick had me goed te pakken tijdens deze Encounter. Na deze dolfijnenkus was het tijd voor imitaties en ik ging een water spuug gevecht doen, maar gelukkig waren Merina en Santini aardig tegen me. Maar ik had zeker lol en vergat bijna om adem te halen, het was echt heel leuk om te doen. Tot slot mocht je kiezen wat je ging doen aan het eind en ik koos voor een signaal en ik mocht de “Flip” doen met Santini. En Flip is dat de dolfijn uit de lucht springt en een salto maakt. Natuurlijk wist ik het commando uit mijn hoofd en ik voerde heb uitstekend uit. De sessie eindigde waarmee het eigenlijk ook mee begon, met een rugmassage voor Merina en Santini. Na 30 minuten in het water hebben gezeten en gepest door Rick en een geweldige sessie met Merina en Santini. Was de Encounter voorbij waar ik Rick natuurlijk voor heb bedankt, uiteraard had ik nog gesprekken met de mensen die ook bij mij in het groepje zaten. Toen heb ik me afgespoeld met gewoon water en ging ik maar wat eten bij “Hammers” want ik had ondertussen wel honger gekregen. Na een heerlijke maaltijd ging ik me omkleden en kon ik me gaan voorbereiden op mijn vertrek. Ik ben naar de souvenirwinkel om nog een zilveren dolfijnenstraat op te halen en wel te verstaan van Talon. Ik heb hele goede herinneringen met hem, ook heb ik bij de dolfijnen gekeken en geinteract met diverse dolfijnen. Natuurlijk ben ik ook bij de fototiki geweest om mijn foto’s te bekijken en te kopen en Ray stond achter de toonbank en matste me “Big Time”. Ik kreeg namelijk allemaal extra dolfijnenfoto’s en ik hoefde maar 6 dollar te betalen in plaats van 21 dollar. Verder heb ik met voormalige collega’s gepraat en ben ik nog naar de souvenirwinkel gegaan om nog iets te kopen, maar dat was niet zo veel. Eerst heb ik van de mensen in de souvenirwinkel afscheid genomen wat zeker wel zwaar was, maar het ergste moest nog komen. Toen ben ik naar achteren gelopen en toen ik naar achter liep kwam ik Daniel tegen die nog aan me vroeg wanneer ik afscheid ging nemen. En ik vertelde hem nadat ik de dolfijnen had gedaan ik richting het trainerskantoor ging. Ik had het wel zwaar toen ik afscheid moest nemen van de dolfijnen maar het moest op en dag gebeuren, toen ik klaar was ging in naar het trainerskantoor en heb daar afscheid genomen van Dan(iel), Rick, Jessica en Jennifer. En het moment van de waarheid kwam steeds dichterbij, ik ging nog even kijken bij de dolfijnen in de “Front Lagoon” dus ook waar Santini en Merina zwemmen. En toen kon ik het even niet meer droog houden, nadat ik me een beetje sterker had gemaakt ging ik naar de vrijwilligerskantine voor laatste afscheid. Maar ik bleef het maar uitstellen, want ik moest nogmaals vaarwel zeggen tegen de dolfijnen. Om 16:45 was het zover ik heb afscheid genomen van Joy, Emie, Ally en Nicole. En Nicole vond het heel zwaar om afscheid te nemen en ik vond het zelf ook heel zwaar maar het moest gebeuren. Na deze emotionele momenten wist ik dat het tijd was om DRC te verlaten. Ik verliet de vrijwilligerskantine met een vriendelijk groet, keek nog naar achteren waar de dolfijnen zwommen en ben door de personeelstoegang naar buiten gegaan. En mijn grote wandeling van 9 kilometer kon gaan beginnen, de eerste 10 minuten heb ik alleen maar gehuild omdat het gewoon zo zwaar is om afscheid te nemen. Ook kreeg ik 2 ritten aangeboden gekregen van de personeelsleden van DRC maar ik wilde graag deze keer lopen. Na ongeveer anderhalf uur lopen en nagedacht over mijn geweldige ervaring hier in Florida en over mijn droom om dolfijnentrainer te worden, was ik om 18:30 thuis. Natuurlijk eerst nog even wat drinken voordat ik bezig ging met het uitpakken van mijn tas en vervolgens ben ik bezig gegaan met mijn verslag. Ook heb ik de vaatwasser aangedaan maar ik kan vanavond niet eerder eten tot dat hij klaar is met wassen. Toen ik klaar was met mijn verslagen ging ik maar televisie kijken en wachten tot dat de vaatwasser klaar was. Toen de vaatwasser klaar was en nadat ik nog even een leuk programma had gekeken had ik om 21:00 gegeten. Rond 21:30 ben ik nog lekker in bad geweest en de rest van de avond heb ik nagedacht over mijn ervaring hier in Florida, natuurlijk televisie gekeken, muziek geluisterd. En uiteindelijk ben ik rond 23:15 naar bed gegaan om te gaan slapen, want het werd een lange dag morgen.
Het was zeker een emotionele maar ook zeker een mooie laatste dag bij het Dolphin Research Center. De Encounter die ik deed was geweldig en dat Rick me aan het pesten was, was meer omdat we vrienden waren. Ik zal het Dolphin Research Center nooit vergeten en ik zal op een dag terug keren na dit geweldige park op de Florida Keys.
Het weer van Zondag 10 Mei 2009 op de Florida Keys
En het was weer een schitterend dag op de Florida Keys, met een heerlijk zonnetje met af een toe een stapelwolkje en een aangename wind uit het Zuiden. Werd het zo’n 31 graden op de Florida Keys.
Maandag 11 en Dinsdag 12 Mei 2009. (dag 123 en 124 van 124)
En de dag van mijn vertrek uit Florida was aangebroken, de dag dat ik terug naar Nederland ga. Ik werd om 7:30 wakker gemaakt door de wekker en bleef natuurlijk even liggen en eigenlijk begon deze ochtend als een normale ochtend. Rustig televisie kijken, ontbijtje eten. Maar toen begon het toch anders te worden ik heb nog wel rustig televisie gekeken maar rond 8:45 begon ik met het voorbereiden van mijn vertrek. En dat deed ik met de lakens en linnen van de bedden te halen en op 1 grote bult te gooien. Rond 9:00 begon ik met de laatste schoonmaakwerkzaamheden bij de keuken en de badkamer, ik heb nog wel eerst even tandengepoetst en me klaar gemaakt voor deze lange, bijzondere dag. Rond 9:30 was ik eindelijk klaar en kon ik even achter de computer zitten en even televisie gaan kijken en me echt voorbereiden op mijn vertrek naar Nederland. Het laatste kwartiertje heb ik nog even wat gegeten en gedronken en toen ik ook kwam er nog een vrouw van American Caribbean om de lakens op te halen. Toen ik me voorledig klaar had gemaakt voor de reis naar Nederland deed ik de deur open en Gil stond buiten op me te wachten. Maar eerst moest Gil nog even een kijkje nemen in mijn condo en hij vond het best groot. En vervolgens hebben ik en Gil de koffers gepakt en deden we de koffers in de auto van Viv en Gil. Natuurlijk zat Viv te wachten in de auto en even later vertrok ik richting 92th Street en dat betekende ook het begin van mijn ongeveer 20 uur durende reis. Toen aangekomen bij het kantoor van American Caribbean moest ik afscheid nemen van Viv en Gil en dat was best wel zwaar. Gil heeft me nog geholpen om de koffers naar binnen te dragen en toen was ik helemaal alleen. Ik ben naar de balie toegelopen en daar mijn sleutels afgeleverd, ik heb nog in het gebouw gewacht tot 10:50 voor de Florida Keys shuttle. Toen ben ik naar buiten gegaan om de shuttle op te wachten en het busje was precies op tijd. Het busje was helemaal volgeboekt en ik was de op een na laatste persoon die in het busje plaats nam. Eerst moesten we nog iemand ophalen van Key Colony Beach, wat heel dichtbij Coco Plum ligt. En eindelijk konden we op weg richting Miami. Toen we het Dolphin Research Center passeerden had ik het natuurlijk wel even zwaar, maar ik wist dat dit niet een vaarwel afscheid is. Ik zal op een dag terug keren naar DRC, de rit verliep heel rustig en ik heb tot Key Largo muziek geluisterd. Op Key Largo hadden we nog even gestopt en na 10 minuten vervolgde het busje haar weg richting Miami International Airport. En ik heb vanaf Key Largo tot aan het vliegveld steeds gepraat met de mensen die naast me zaten en dat was wel een gezellig gesprek. Hun bestemmingen waren Minnesota en New York, dus dat is wel even korter vliegen dan Londen. Eenmaal aangekomen bij het vliegveld van Miami rond 13:45 ging ik direct naar de check-in balies van British Airways en daar ontving ik mijn instapkaart en leverde ik mijn koffers in. Om ze hopelijk vervolgens over een aantal uur te kunnen ophalen in Amsterdam. Toen ben ik nog even naar buiten gelopen en heb ik nog even genoten van het Floridiaanse tropische weer en toen besloot ik rond 14:15 richting de douane te gaan. En dat ging als volgt, eerst een normale instapkaart controle. Vervolgens een roltrap op en nogmaals een instapkaart controle en paspoort controle. Toen natuurlijk door de X-Ray en bij de X-Ray weer een instapkaart controle. Maar ik had geen problemen bij de X-Ray en nadat ik mijn schoenen had aangedaan liep ik richting de gate waar ik moest zijn voor mijn vliegtuig. En na een tijdje lopen kwam ik aan bij gate F 16 en toen was het wachten op de tijd. Ik heb in deze tussentijd de laptop erbij gepakt en heb even mijn verslag bijgewerkt, verder heb ik nog even drinken besteld, natuurlijk naar de WC geweest en rustig muziek geluisterd. Viv en Gil hadden me ook een pakketje meegegeven met een kaartje erin en dat was eigenlijk hun vaarwel kaartje. Toen was het nog even wachten op de tijd en vlakvoor was 17:00 begon de instapprocedure en ik deed het heel erg rustig aan, want mijn stoel stond gewoon op de instapkaart. Terwijl iedereen aan het dringen was stond ik van de zijkant toe te kijken. Ik ben toen in de Boeing 747 gestapt en mijn plaats in het vliegtuig opgezocht wat aan gangpad stoel was en ook nog eens in het midden van het vliegtuig. Dus ik kon helemaal niet naar buiten kijken, maar toen wilde iemand met me van stoel wisselen zodat ik heel dichtbij het raam zat. Alleen aan andere passagier zat nog tussen me in. Ik zat op stoel 33 J, het vliegtuig vertrok om 17:19 van de gate en steeg om 17:35 op. Ik kon de skyline van Miami nog even zien en dat was eigenlijk het laatste wat ik van Amerika had gezien. Het was een rustige vlucht met enkele maaltijden en ook goede entertainment op de televisie. Het was een “Video on Demand”. Ik heb de film Twister gezien en een deel van Harry Potter en dag gevangene van Azkabam. Maar die film had ik ook in Amerika gezien ander halve week eerder en ik was best moe. Ik ben niet geslapen ik heb alleen nog maar televisie gekeken en muziek geluisterd aan boord. Het vliegtuig lande om 6:28 (lokale tijd) op London Heathrow en was ik dus na 7 uur en 53 minuten vliegen weer terug in Europa, maar nog niet in Nederland. Toen moest ik overstappen naar een ander vliegtuig die richting Amsterdam ging. Na de controles van paspoorten, instapkaarten en X-rays was ik eindelijk weer in de vertrekhal van Terminal. Na een tijdje hebben rondgewandeld en wat drinken gekocht kwam op het scherm te staan dat de vlucht richting Amsterdam vanaf gate A22 vertrok. En om 8:15 begon daar de instapprocedure en zat ik ineens in een klein 319 Airbusje, wat wel even wennen was na de gigantische 747. Na een kleine vertraging steeg het vliegtuig om 8:54 vanaf London Heathrow Airport, tijdens de vlucht kregen we nog wat te drinken en een sandwich en voordat ik het wist vlogen we al boven Nederland. Het was helder weer en dat was heel mooi natuurlijk. Om 10:42 lande ik weer op Nederlandse bodem en dat was een korte vlucht van 48 minuten, dat natuurlijk wel heel anders was dan de vorige vlucht. Toen ik het vliegtuig verliet ben ik eerst nog naar het toilet geweest en richting de paspoortcontrole gegaan. Wat wel leuk was dat de man achter de balie zei: “Welkom terug in Nederland Jeffrey” toen ben ik naar bagageband 4 gegaan om mijn koffers op te halen en ik was ook een van de eerste die naar aankomsthal 1 ging. Maar toen ik in de aankomsthal was stond niemand me op te wachten en toen dacht ik “Well, I had something else in mind”. Toen belde ik mijn moeder om te checken waar ze waren maar toen ik mijn moeder belde kwamen ze er ook aan. En toen kon ik eindelijk mijn moeder en zus weer in de armen sluiten. Natuurlijk stond Goffe me ook op te wachten, eerst hebben hun nog een hotdog gegeten bij de HEMA en ik nog even wat gedronken voordat we de auto instapten. En dat deden we buiten maar het was wel zonnig weer, maar de 14 graden dat het was voelde wel een beetje koud aan. Toen maakten we onze weg richting de auto en ging ik terug richting Assen en natuurlijk kwamen we nog langs Harderwijk. Ik heb heel gezellig gepraat in het Nederlands over Amerika en al mijn geweldige ervaringen, we hebben nog gestopt bij een benzinestation tussen Zwolle en Meppel. En na een ongeveer 2 uur durende rit stond ik om 14:22 weer in mijn eigen huis in Assen. Waar Chico me natuurlijk verwelkomde. Ik heb nog dezelfde dag mijn koffers uitgepakt, Goffe op de bus gezet terug naar Friesland. En Jos en mijn opa en oma nog begroet, maar natuurlijk was ik heel moe en na ongeveer 31 uur wakker te zijn geweest ging ik om 20:00 slapen op mijn eigen bed. En dit betekende officieel het einde van mijn fantastische avontuur.
Het weer van Maandag 11 Mei 2009 in Florida
En natuurlijk was het zonnig, warm weer in Florida. Met enkele stapelwolkjes aan de lucht maar de zon was zeker aanwezig, werd het zo’n 31 graden in Florida!
Het weer van Dinsdag 12 Mei 2009 in Engeland
Het was bewolkt weer in Engeland en dat was wel iets nieuws voor mij. De temperatuur lag rond de 12 graden maar de meeste tijd was in binnen.
Het weer van Dinsdag 12 Mei 2009 in Nederland
En het was zonnig weer in Noord-Holland als in Drenthe en alles wat er tussenin ligt. De maximum tempratuur lag rond de 18 graden, wat voor mij wel fris was. Maar niet oncomfortabel.
En dat was mijn hele avontuur in Florida het was een onvergetelijk avontuur waar ik heel veel dingen heb geleerd over de Engelse taal maar natuurlijk ook over dolfijnen. Ik heb er een hoop nieuwe vrienden over de hele Verenigde Staten, Canada en verder erbij. Ik zal deze nieuwe kennis gaan gebruiken en ik ben er zeker van overtuigd wat ik de afgelopen 4 maanden heb geleerd dat je dat niet op school kunt leren uit een boek.
Ik wil iedereen bedanken voor de kaarten die jullie hebben gestuurd en voor jullie steun! En natuurlijk heel erg bedankt dat jullie allemaal trouwe lezers waren. Op vrijdag 15 Mei zal ik mijn eerste bezoekje weer gaan brengen in lange tijd aan het Dolfinarium in Harderwijk! Maar ik wil mijn beste vrienden wel verzoeken om niet met zijn allen naar Harderwijk te gaan, het eerste bezoekje zal ik graag alleen willen doen. Natuurlijk mogen jullie altijd naar Harderwijk gaan wanneer jullie willen, maar ik zal “alleen” door het park heen lopen.
Reacties plaatsen is natuurlijk altijd toegestaan, zelfs als ik dit laatste verslagje upload. Ondertussen had ik ook al een titel bedacht voor dit avontuur en dat is “The Great Escape” dit heeft vooral persoonlijk heel veel betekenis voor me.
1 ding is zeker ik ga Florida wel missen maar deze ervaring heeft nieuwe poorten voor me geopend en ik ga nu ook gewoon echt door tot dat ik mijn doel heb bereikt. OP EEN DAG ZAL IK DOLFIJNENTRAINER ZIJN.
NOGMAALS HEEL ERG BEDANKT!!!!!
Groetjes Jeffrey,
En mijn Florida Avontuur is aan zijn einde gekomen. Dus nu kunnen jullie lezen wat ik tijdens mijn allerlaatste dagen en mijn aankomst in Nederland zich allemaal heeft afgespeeld, en dat zal zijn van Zaterdag 9 Mei tot en met Dinsdag 12 Mei 2009. En voor de laatste keer heel veel lees plezier!
Zaterdag 9 Mei 2009. (dag 121 van 124)
En de dag was aangekomen, mijn allerlaatste werkdag bij het Dolphin Research Center. En die begon als een normale dag met de wekker die natuurlijk weer om 7:15 afging en uiteraard bleef ik nog lekker liggen tot 7:45. En na het gebruikelijk ochtend ritueel stapte ik om 8:15 op de fiets om vervolgens 25 minuten later aan te komen bij DRC. Ik was vandaag Day Captain en ik begon direct met alle Day Captain activiteiten zoals het schema ophalen voor de dag en nog andere activiteiten die ik moest doen. Toen ik klaar was om ieder een taak te geven ging ik achter de computer om mijn verhalen up te loaden maar toen ik dat wilde gaan doen werd ik opgeroepen via de portofoon, Kara vroeg aan me of iemand kon helpen in de viskeuken. En na snel overleg tussen de andere vrijwilligers besloot ik maar de viskeuken in te gaan om hun te gaan helpen met afwassen en dat werd wel gewaardeerd. Het eerste wat Daniel zei was “Jeff is coming to the rescue” en dat was best wel grappig. Dit was ook gewoon een hele leuke tijd in de viskeuken maar ik moest natuurlijk ook weer verder met mijn eigen activiteiten dus nadat ik helemaal klaar was in de viskeuken, en dat was rond 10:40. Kon ik me gaan klaar maken voor een Encounter maar ik was niet echt de assistent ik liet Emie de Encounter meer assisteren, maar ik zat nog steeds naast haar. Dit was een Encounter met 6 personen die een Encounter gingen doen met Cayo en Gypsi, dolfijnentrainster Jessica was in leiding van deze sessie. Het was niet een hele bijzondere Encounter, al waren de mensen wel enthousiast en het is altijd leuk om de jongere dolfijnen te zien. Nadat deze Encounter was afgelopen ging ik samen met Ally de Splash Docks schoonmaken, nou samen zij was er meer om bij de dolfijnen te zijn. Maar dat stond ik wel toe en we hebben ondertussen ook gezellig met elkaar kunnen praten. Tijdens het schoonmaken had ik interacties met Ras maar daar bleef het ook eerlijk gezegd bij. Dit was de laatste keer dat ik de Splash Docks schoonmaakte, wat zeker een van de leukste dingen was binnen DRC. Om 12:30 waren we eindelijk klaar en konden we gaan lunchen en dat hadden we natuurlijk ook gedaan, we zaten gezellig met z’n vieren in de kantine. Om 13:00 moest ik me klaar maken voor mijn 2e Encounter van de dag en mijn laatste voor nu bij DRC. Ik deed weer een Encounter met de dolfijnen Cayo en Gypsi en zij konden gaan spelen met 6 verschillende personen. Dolfijnentrainster Jennifer was in leiding van deze sessie. Het was zeker een leuke, laatste, 105e Encounter sessie om te bekijken. De mensen waren heel enthousiast en de dolfijnen waren natuurlijk geweldig. Na de Encounter heb ik nog met alle mensen gepraat en dat was wel gezellig, maar ze vonden het wel jammer voor me dat ik overmorgen alweer terug naar Nederland ging. En toen had ik een rustige periode en in deze periode kon ik eindelijk mijn verslagen uploaden om Nederland te informeren wat ik de afgelopen week had meegemaakt. Rond 14:45 ben ik naar het achterste deel van het park gelopen om eigenlijk muziek te gaan afspelen voor een Dolphin in Tune sessie. Maar ik heb niet alleen muziek afgespeeld, voordat de sessie begon heb ik geinteract met Ras en Pandora wat heel schattig was. En ook heb ik nog met Noelle gepraat van educatie. Rond 15:10 (10 minuten later dan gepland, maar ach het is de Florida Keys) begon de sessie, maar er Jessica zei al van te voren dat we maar 1 liedje gingen afspelen. Dus koos ik 1 van mijn favoriete liedjes uit voor mijn aller laatste Dolphin in Tune DJ ervaring. Na dit ene liedje ging ik me bezig houden met mijn deel van het afval en dat was het trainerskantoor en de viskeuken. Eerst deed ik het trainerskantoor en daar werd ik nog enkele malen bedankt van mijn snelle reactie van vanmorgen om te helpen in de viskeuken. En even later kon ik ook de vuilnis van de viskeuken zelf ophalen en daar was ik om 15:45 mee klaar. Toen ik van plan was om terug te lopen vroeg Ally en Emie of ze konden helpen met de middagdienst van de vogels, dus zei ik natuurlijk “ja, alle hulp is welkom”. En hebben we dus goed met zijn drieën samen gewerkt en waren uiteindelijk om 16:10 klaar bij de vogels. Vandaag heb ik eigenlijk alles gedaan wat ik wilde doen ik heb voor de laatste keer een Encounter gedaan, muziek afgespeeld, onverwachts in de viskeuken meegeholpen, laatste keer Splash Docks schoonmaken en dat was zeker leuk om allemaal te doen vandaag. Toen vroeg Nicole om te gaan zwemmen op het terrein waar zij verbleef, wat tegenover DRC lag. En gelukkig had ik mijn zwemspullen bij me, omdat ik vandaag nog Medical Assist stond. Dus om 16:30 vertrok het groepje van deze zaterdag DRC en ging ik samen met Ally en Nicole lekker in het zwembad liggen en dat was heerlijk. We hebben gepraat maar ook lekker gezwommen, ik ging wel om 18:30 naar huis. Ik moest namelijk ook nog gaan eten en ik moest ook nog eens terug fietsen naar huis, wat trouwens voor de laatste keer was. Morgen zal ik rond dezelfde tijd geen fiets meer hebben en zal ik iets anders moeten verzinnen om terug te gaan. En precies om 19:00 was ik thuis en het eerste wat ik deed was mijn spullen uitpakken, wat drinken en vervolgens direct bezig gegaan met mijn verslagen. Om 19:50 was ik eindelijk klaar met het bijwerken van mijn verslagen en kon ik beginnen met het maken van mijn avondeten. Nadat ik mijn avondeten op had ging ik rustig televisie kijken, maar ik ben ondertussen ook bezig gegaan met mijn tas nog verder in te pakken. De rest van de avond heb ik nog meer televisie gekeken en muziek geluisterd, deze avond ben ik rond 22:30 naar bed gegaan. Vandaag was mijn allerlaatste werkdag bij het Dolphin Research Center en ik ga dit werk absoluut missen, de mensen, de dolfijnen en alle andere geweldige dingen!
Het weer van Zaterdag 9 Mei 2009 op de Florida Keys
En alweer een Tropische dag op de Florida Keys met een paar stapelwolkjes was de zon weer goed vertegenwoordigd. Het werd zo’n 31 graden, maar de “Heat Index” (voelt aan tempratuur) was 34 graden.
Zondag 10 Mei 2009. (dag 122 van 124)
En na een goede nachtrust werd ik om 7:30 uit mezelf wakker, maar ik vond dat een beetje te vroeg om op te staan dus bleef ik nog een tijdje liggen. Ondertussen ging ik televisie kijken en dat heb ik zo’n 2 uur volgehouden. Om 9:30 ging ik me aankleden en me klaar maken voor de laatste volle dag in Amerika. Natuurlijk nog even wat ontbeten en vervolgens achter de computer gegaan om nog mijn verslag bij te werken. En om 10:15 stapte ik voor de laatste keer op de fiets om richting DRC te gaan waar ik na een mooie rit van 25 minuten aankwam. Het was natuurlijk rustig in de kantine want iedereen was aan het werk. Maar al snel kwam iedereen langzaam binnendruppelen en kreeg natuurlijk vaak de vraag of ik er zin in had om de Dolphin Encounter te gaan doen. Verder heb ik nog gezellig gepraat maar ook nog rond gekeken op het park zelf, om 11:45 heb ik mijn zwembroek aangedaan en ging richting de picknick tafels bij de souvenirwinkel. En daar werd de officiële check-in gedaan. Jennifer van de educatie deed deze check-in en dat was wel grappig, natuurlijk zei ze dat ik een vrijwilliger was geweest bij DRC. Dus binnen hele korte tijd vroegen verschillende mensen die ook de Dolphin Encounter gingen doen wat ik allemaal had gedaan afgelopen 4 maanden. Na het papierwerk ging het groepje na een korte rondleiding naar het “Dolphin Theater” voor uitleg en instructies. Dit was voor mij natuurlijk routine, maar ik wilde graag nog wel deze workshop bijwonen. Uiteindelijk ging iedereen die de Dolphin Encounter gingen doen naar het ontmoetingspunt waar ik normaal stond om de gasten op te vangen, maar deze keer was ik de gast. En we natuurlijk zaten de vrijwilligers me daarmee een beetje te pesten, toen de trainers naar buiten ging werd het helemaal een gekkenhuis. En vooral toen ik te horen kreeg dat ik met dolfijnentrainer Rick in het groepje zat kon ik me maar voorbereiden op het ergste. Iedereen was wel een beetje zenuwachtig maar door de hulp van de trainers maar ook het enthousiaste gedrag wat ik vertoonde werd het ook al snel vergeten. Ik kreeg te horen dat ik met Merina en Santini ging zwemmen, wat ik helemaal te gek vond. Toen Rick richting het vlot ging moest ik de mensen roepen die met Merina en Santini gingen zwemmen en dat werd door iedereen goed begrepen, vrijwilligerster Nicole was de assistent van deze sessie en dat maakte het nog leuker. Natuurlijk slaagde Rick er nog in om me te pesten toen ik op het vlot stond om me “per ongeluk” nat te gooien met water. Toen kon ik met 5 andere personen het water in, wat comfortabel warm was. De sessie begon met het aaien van Merina en Santini over de rug en dat was iedere dolfijn 2 keer, na deze rugmassages begonnen we met handje schudden. En ik ging niet als eerst maar ergens in het midden. Ik mocht handje schudden met Santini maar eerst deed Rick nog een poging om me nat te spetteren met water om de dolfijnen een haaien impressie te laten doen. Waardoor ze soms veel water verplaatsen maar ik had geluk. Toen kon ik handje gaan schudden met Santini en ik deed dat zo comfortabel dat ze haar ogen dicht deed, wat natuurlijk best wel grappig was. Toen ging Rick beginnen met de “Dorsal Pulls” en natuurlijk moest ik als eerste omdat ik wist hoe het moest. En als ik het niet goed deed had ik een probleem! Dus ik zwom van het platform en aan mijn linkerhand kwam Santini en mijn rechterhand Merina en werd ik rustig door het bassin heen getrokken. En het was zeker geen klein ritje maar een best lange, maar dat rustige ging er al snel van af tot dat Rick met de targetpole op het water sloeg. En ik ging heeeeeel snel weer terug naar het vlot, het was een hele gave Dorsal Pull. Ik kreeg de complimenten van Rick en de andere gasten, wel zei Rick ik ga er voor zorgen dat ze niet zo snel gaan bij de andere gasten, want dat was belachelijk snel! Nadat iedereen rond was gesleept rond het bassin was het tijd om een dolfijnenkus op de wang, ik ging deze keer als 5e. Maar natuurlijk moest Rick me alweer pesten, want hij pakte een vis en wreef het over de nostrum van Merina. En om het nog even iets erger te maken maakte hij de vis open en smeerde de ingewanden over de nostrum van Merina. En toen stuurde Rick Merina naar me toe en toen kreeg ik een kus van Merina op mijn wang wat was besmeurd met ingewanden van een vis. Toen moest ik van Rick Merina nog lip op lip kussen en ik was de enige die dat deed. En Merina was helemaal happy toen ik dat deed, dus Rick had me goed te pakken tijdens deze Encounter. Na deze dolfijnenkus was het tijd voor imitaties en ik ging een water spuug gevecht doen, maar gelukkig waren Merina en Santini aardig tegen me. Maar ik had zeker lol en vergat bijna om adem te halen, het was echt heel leuk om te doen. Tot slot mocht je kiezen wat je ging doen aan het eind en ik koos voor een signaal en ik mocht de “Flip” doen met Santini. En Flip is dat de dolfijn uit de lucht springt en een salto maakt. Natuurlijk wist ik het commando uit mijn hoofd en ik voerde heb uitstekend uit. De sessie eindigde waarmee het eigenlijk ook mee begon, met een rugmassage voor Merina en Santini. Na 30 minuten in het water hebben gezeten en gepest door Rick en een geweldige sessie met Merina en Santini. Was de Encounter voorbij waar ik Rick natuurlijk voor heb bedankt, uiteraard had ik nog gesprekken met de mensen die ook bij mij in het groepje zaten. Toen heb ik me afgespoeld met gewoon water en ging ik maar wat eten bij “Hammers” want ik had ondertussen wel honger gekregen. Na een heerlijke maaltijd ging ik me omkleden en kon ik me gaan voorbereiden op mijn vertrek. Ik ben naar de souvenirwinkel om nog een zilveren dolfijnenstraat op te halen en wel te verstaan van Talon. Ik heb hele goede herinneringen met hem, ook heb ik bij de dolfijnen gekeken en geinteract met diverse dolfijnen. Natuurlijk ben ik ook bij de fototiki geweest om mijn foto’s te bekijken en te kopen en Ray stond achter de toonbank en matste me “Big Time”. Ik kreeg namelijk allemaal extra dolfijnenfoto’s en ik hoefde maar 6 dollar te betalen in plaats van 21 dollar. Verder heb ik met voormalige collega’s gepraat en ben ik nog naar de souvenirwinkel gegaan om nog iets te kopen, maar dat was niet zo veel. Eerst heb ik van de mensen in de souvenirwinkel afscheid genomen wat zeker wel zwaar was, maar het ergste moest nog komen. Toen ben ik naar achteren gelopen en toen ik naar achter liep kwam ik Daniel tegen die nog aan me vroeg wanneer ik afscheid ging nemen. En ik vertelde hem nadat ik de dolfijnen had gedaan ik richting het trainerskantoor ging. Ik had het wel zwaar toen ik afscheid moest nemen van de dolfijnen maar het moest op en dag gebeuren, toen ik klaar was ging in naar het trainerskantoor en heb daar afscheid genomen van Dan(iel), Rick, Jessica en Jennifer. En het moment van de waarheid kwam steeds dichterbij, ik ging nog even kijken bij de dolfijnen in de “Front Lagoon” dus ook waar Santini en Merina zwemmen. En toen kon ik het even niet meer droog houden, nadat ik me een beetje sterker had gemaakt ging ik naar de vrijwilligerskantine voor laatste afscheid. Maar ik bleef het maar uitstellen, want ik moest nogmaals vaarwel zeggen tegen de dolfijnen. Om 16:45 was het zover ik heb afscheid genomen van Joy, Emie, Ally en Nicole. En Nicole vond het heel zwaar om afscheid te nemen en ik vond het zelf ook heel zwaar maar het moest gebeuren. Na deze emotionele momenten wist ik dat het tijd was om DRC te verlaten. Ik verliet de vrijwilligerskantine met een vriendelijk groet, keek nog naar achteren waar de dolfijnen zwommen en ben door de personeelstoegang naar buiten gegaan. En mijn grote wandeling van 9 kilometer kon gaan beginnen, de eerste 10 minuten heb ik alleen maar gehuild omdat het gewoon zo zwaar is om afscheid te nemen. Ook kreeg ik 2 ritten aangeboden gekregen van de personeelsleden van DRC maar ik wilde graag deze keer lopen. Na ongeveer anderhalf uur lopen en nagedacht over mijn geweldige ervaring hier in Florida en over mijn droom om dolfijnentrainer te worden, was ik om 18:30 thuis. Natuurlijk eerst nog even wat drinken voordat ik bezig ging met het uitpakken van mijn tas en vervolgens ben ik bezig gegaan met mijn verslag. Ook heb ik de vaatwasser aangedaan maar ik kan vanavond niet eerder eten tot dat hij klaar is met wassen. Toen ik klaar was met mijn verslagen ging ik maar televisie kijken en wachten tot dat de vaatwasser klaar was. Toen de vaatwasser klaar was en nadat ik nog even een leuk programma had gekeken had ik om 21:00 gegeten. Rond 21:30 ben ik nog lekker in bad geweest en de rest van de avond heb ik nagedacht over mijn ervaring hier in Florida, natuurlijk televisie gekeken, muziek geluisterd. En uiteindelijk ben ik rond 23:15 naar bed gegaan om te gaan slapen, want het werd een lange dag morgen.
Het was zeker een emotionele maar ook zeker een mooie laatste dag bij het Dolphin Research Center. De Encounter die ik deed was geweldig en dat Rick me aan het pesten was, was meer omdat we vrienden waren. Ik zal het Dolphin Research Center nooit vergeten en ik zal op een dag terug keren na dit geweldige park op de Florida Keys.
Het weer van Zondag 10 Mei 2009 op de Florida Keys
En het was weer een schitterend dag op de Florida Keys, met een heerlijk zonnetje met af een toe een stapelwolkje en een aangename wind uit het Zuiden. Werd het zo’n 31 graden op de Florida Keys.
Maandag 11 en Dinsdag 12 Mei 2009. (dag 123 en 124 van 124)
En de dag van mijn vertrek uit Florida was aangebroken, de dag dat ik terug naar Nederland ga. Ik werd om 7:30 wakker gemaakt door de wekker en bleef natuurlijk even liggen en eigenlijk begon deze ochtend als een normale ochtend. Rustig televisie kijken, ontbijtje eten. Maar toen begon het toch anders te worden ik heb nog wel rustig televisie gekeken maar rond 8:45 begon ik met het voorbereiden van mijn vertrek. En dat deed ik met de lakens en linnen van de bedden te halen en op 1 grote bult te gooien. Rond 9:00 begon ik met de laatste schoonmaakwerkzaamheden bij de keuken en de badkamer, ik heb nog wel eerst even tandengepoetst en me klaar gemaakt voor deze lange, bijzondere dag. Rond 9:30 was ik eindelijk klaar en kon ik even achter de computer zitten en even televisie gaan kijken en me echt voorbereiden op mijn vertrek naar Nederland. Het laatste kwartiertje heb ik nog even wat gegeten en gedronken en toen ik ook kwam er nog een vrouw van American Caribbean om de lakens op te halen. Toen ik me voorledig klaar had gemaakt voor de reis naar Nederland deed ik de deur open en Gil stond buiten op me te wachten. Maar eerst moest Gil nog even een kijkje nemen in mijn condo en hij vond het best groot. En vervolgens hebben ik en Gil de koffers gepakt en deden we de koffers in de auto van Viv en Gil. Natuurlijk zat Viv te wachten in de auto en even later vertrok ik richting 92th Street en dat betekende ook het begin van mijn ongeveer 20 uur durende reis. Toen aangekomen bij het kantoor van American Caribbean moest ik afscheid nemen van Viv en Gil en dat was best wel zwaar. Gil heeft me nog geholpen om de koffers naar binnen te dragen en toen was ik helemaal alleen. Ik ben naar de balie toegelopen en daar mijn sleutels afgeleverd, ik heb nog in het gebouw gewacht tot 10:50 voor de Florida Keys shuttle. Toen ben ik naar buiten gegaan om de shuttle op te wachten en het busje was precies op tijd. Het busje was helemaal volgeboekt en ik was de op een na laatste persoon die in het busje plaats nam. Eerst moesten we nog iemand ophalen van Key Colony Beach, wat heel dichtbij Coco Plum ligt. En eindelijk konden we op weg richting Miami. Toen we het Dolphin Research Center passeerden had ik het natuurlijk wel even zwaar, maar ik wist dat dit niet een vaarwel afscheid is. Ik zal op een dag terug keren naar DRC, de rit verliep heel rustig en ik heb tot Key Largo muziek geluisterd. Op Key Largo hadden we nog even gestopt en na 10 minuten vervolgde het busje haar weg richting Miami International Airport. En ik heb vanaf Key Largo tot aan het vliegveld steeds gepraat met de mensen die naast me zaten en dat was wel een gezellig gesprek. Hun bestemmingen waren Minnesota en New York, dus dat is wel even korter vliegen dan Londen. Eenmaal aangekomen bij het vliegveld van Miami rond 13:45 ging ik direct naar de check-in balies van British Airways en daar ontving ik mijn instapkaart en leverde ik mijn koffers in. Om ze hopelijk vervolgens over een aantal uur te kunnen ophalen in Amsterdam. Toen ben ik nog even naar buiten gelopen en heb ik nog even genoten van het Floridiaanse tropische weer en toen besloot ik rond 14:15 richting de douane te gaan. En dat ging als volgt, eerst een normale instapkaart controle. Vervolgens een roltrap op en nogmaals een instapkaart controle en paspoort controle. Toen natuurlijk door de X-Ray en bij de X-Ray weer een instapkaart controle. Maar ik had geen problemen bij de X-Ray en nadat ik mijn schoenen had aangedaan liep ik richting de gate waar ik moest zijn voor mijn vliegtuig. En na een tijdje lopen kwam ik aan bij gate F 16 en toen was het wachten op de tijd. Ik heb in deze tussentijd de laptop erbij gepakt en heb even mijn verslag bijgewerkt, verder heb ik nog even drinken besteld, natuurlijk naar de WC geweest en rustig muziek geluisterd. Viv en Gil hadden me ook een pakketje meegegeven met een kaartje erin en dat was eigenlijk hun vaarwel kaartje. Toen was het nog even wachten op de tijd en vlakvoor was 17:00 begon de instapprocedure en ik deed het heel erg rustig aan, want mijn stoel stond gewoon op de instapkaart. Terwijl iedereen aan het dringen was stond ik van de zijkant toe te kijken. Ik ben toen in de Boeing 747 gestapt en mijn plaats in het vliegtuig opgezocht wat aan gangpad stoel was en ook nog eens in het midden van het vliegtuig. Dus ik kon helemaal niet naar buiten kijken, maar toen wilde iemand met me van stoel wisselen zodat ik heel dichtbij het raam zat. Alleen aan andere passagier zat nog tussen me in. Ik zat op stoel 33 J, het vliegtuig vertrok om 17:19 van de gate en steeg om 17:35 op. Ik kon de skyline van Miami nog even zien en dat was eigenlijk het laatste wat ik van Amerika had gezien. Het was een rustige vlucht met enkele maaltijden en ook goede entertainment op de televisie. Het was een “Video on Demand”. Ik heb de film Twister gezien en een deel van Harry Potter en dag gevangene van Azkabam. Maar die film had ik ook in Amerika gezien ander halve week eerder en ik was best moe. Ik ben niet geslapen ik heb alleen nog maar televisie gekeken en muziek geluisterd aan boord. Het vliegtuig lande om 6:28 (lokale tijd) op London Heathrow en was ik dus na 7 uur en 53 minuten vliegen weer terug in Europa, maar nog niet in Nederland. Toen moest ik overstappen naar een ander vliegtuig die richting Amsterdam ging. Na de controles van paspoorten, instapkaarten en X-rays was ik eindelijk weer in de vertrekhal van Terminal. Na een tijdje hebben rondgewandeld en wat drinken gekocht kwam op het scherm te staan dat de vlucht richting Amsterdam vanaf gate A22 vertrok. En om 8:15 begon daar de instapprocedure en zat ik ineens in een klein 319 Airbusje, wat wel even wennen was na de gigantische 747. Na een kleine vertraging steeg het vliegtuig om 8:54 vanaf London Heathrow Airport, tijdens de vlucht kregen we nog wat te drinken en een sandwich en voordat ik het wist vlogen we al boven Nederland. Het was helder weer en dat was heel mooi natuurlijk. Om 10:42 lande ik weer op Nederlandse bodem en dat was een korte vlucht van 48 minuten, dat natuurlijk wel heel anders was dan de vorige vlucht. Toen ik het vliegtuig verliet ben ik eerst nog naar het toilet geweest en richting de paspoortcontrole gegaan. Wat wel leuk was dat de man achter de balie zei: “Welkom terug in Nederland Jeffrey” toen ben ik naar bagageband 4 gegaan om mijn koffers op te halen en ik was ook een van de eerste die naar aankomsthal 1 ging. Maar toen ik in de aankomsthal was stond niemand me op te wachten en toen dacht ik “Well, I had something else in mind”. Toen belde ik mijn moeder om te checken waar ze waren maar toen ik mijn moeder belde kwamen ze er ook aan. En toen kon ik eindelijk mijn moeder en zus weer in de armen sluiten. Natuurlijk stond Goffe me ook op te wachten, eerst hebben hun nog een hotdog gegeten bij de HEMA en ik nog even wat gedronken voordat we de auto instapten. En dat deden we buiten maar het was wel zonnig weer, maar de 14 graden dat het was voelde wel een beetje koud aan. Toen maakten we onze weg richting de auto en ging ik terug richting Assen en natuurlijk kwamen we nog langs Harderwijk. Ik heb heel gezellig gepraat in het Nederlands over Amerika en al mijn geweldige ervaringen, we hebben nog gestopt bij een benzinestation tussen Zwolle en Meppel. En na een ongeveer 2 uur durende rit stond ik om 14:22 weer in mijn eigen huis in Assen. Waar Chico me natuurlijk verwelkomde. Ik heb nog dezelfde dag mijn koffers uitgepakt, Goffe op de bus gezet terug naar Friesland. En Jos en mijn opa en oma nog begroet, maar natuurlijk was ik heel moe en na ongeveer 31 uur wakker te zijn geweest ging ik om 20:00 slapen op mijn eigen bed. En dit betekende officieel het einde van mijn fantastische avontuur.
Het weer van Maandag 11 Mei 2009 in Florida
En natuurlijk was het zonnig, warm weer in Florida. Met enkele stapelwolkjes aan de lucht maar de zon was zeker aanwezig, werd het zo’n 31 graden in Florida!
Het weer van Dinsdag 12 Mei 2009 in Engeland
Het was bewolkt weer in Engeland en dat was wel iets nieuws voor mij. De temperatuur lag rond de 12 graden maar de meeste tijd was in binnen.
Het weer van Dinsdag 12 Mei 2009 in Nederland
En het was zonnig weer in Noord-Holland als in Drenthe en alles wat er tussenin ligt. De maximum tempratuur lag rond de 18 graden, wat voor mij wel fris was. Maar niet oncomfortabel.
En dat was mijn hele avontuur in Florida het was een onvergetelijk avontuur waar ik heel veel dingen heb geleerd over de Engelse taal maar natuurlijk ook over dolfijnen. Ik heb er een hoop nieuwe vrienden over de hele Verenigde Staten, Canada en verder erbij. Ik zal deze nieuwe kennis gaan gebruiken en ik ben er zeker van overtuigd wat ik de afgelopen 4 maanden heb geleerd dat je dat niet op school kunt leren uit een boek.
Ik wil iedereen bedanken voor de kaarten die jullie hebben gestuurd en voor jullie steun! En natuurlijk heel erg bedankt dat jullie allemaal trouwe lezers waren. Op vrijdag 15 Mei zal ik mijn eerste bezoekje weer gaan brengen in lange tijd aan het Dolfinarium in Harderwijk! Maar ik wil mijn beste vrienden wel verzoeken om niet met zijn allen naar Harderwijk te gaan, het eerste bezoekje zal ik graag alleen willen doen. Natuurlijk mogen jullie altijd naar Harderwijk gaan wanneer jullie willen, maar ik zal “alleen” door het park heen lopen.
Reacties plaatsen is natuurlijk altijd toegestaan, zelfs als ik dit laatste verslagje upload. Ondertussen had ik ook al een titel bedacht voor dit avontuur en dat is “The Great Escape” dit heeft vooral persoonlijk heel veel betekenis voor me.
1 ding is zeker ik ga Florida wel missen maar deze ervaring heeft nieuwe poorten voor me geopend en ik ga nu ook gewoon echt door tot dat ik mijn doel heb bereikt. OP EEN DAG ZAL IK DOLFIJNENTRAINER ZIJN.
NOGMAALS HEEL ERG BEDANKT!!!!!
Groetjes Jeffrey,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
